با شنیدن نام سرمایه گذاری خطرپذیر یا جسورانه قطعا چندین سوال، اعم از چیستی و نحوه کار آنها در ذهن شما شکل میگیرد. مفهوم سرمایه گذاری جسورانه در راستای پیشرفت استارتاپها است و علت نام گذاری این نوع از سرمایه گذاری به جسورانه یا خطرپذیر به علت این است که عمده استارتاپها به موفقیت یا شکوفایی شگرفی دست پیدا نمیکنند و این مسئله را اگر بخواهیم با اعداد بیان کنیم به این صورت میشود که از هر ۴۰۰۰ استارتاپ که خواستار جذب سرمایه هستند، تنها پنج درصد آنها یعنی چیزی در حدود ۲۰۰ استارتاپ قابل سرمایه گذاری هستند.
طبق برخی دادهها از هر ۱۰۰ استارتاپ، ۹۰ استارتاپ شکست میخورند و از ۱۰ استارتاپ باقی مانده تنها ۱ استارتاپ به موفقیت و بازدهی شگرف دست پیدا میکنند و ۹ استارتاپ دیگر تبدیل به کسب و کارهای کوچک و متوسط میشوند.
حال زمانی که سرمایهگذار، سرمایه لازم برای این استارتاپ ها را فراهم میآوذد در معرض تمامی این ریسک ها قرار میگیرد و به همین دلیل واضح و روشن نام خطرپذیر یا جسورانه را برای خود کرده است.
گفتنیست که سرمایه گذاری در بورس، تنها در معرض ریسکها و خطرات سیستمی و اقتصاد کلان است و این در حالی است که سرمایهگذاری جسورانه در معرض تعداد زیادی از ریسکهای سیستمی و غیر سیستمی قرار میگیرد. این ریسکها شامل مواردی از قبیل رسیکهای بازار در دسترس، شدت رقابت و قوانین و مقررات، مقیاس پذیری، مدل درآمدی، خروج از سرمایهگذاری و مواردی از این دست است.
جذابیت این صنعت برای سرمایهگذاران خطرپذیر
جذابیت اصلی این کار برای سرمایهگذاران دستیابی استارتاپ یونیکورن (Unicorne)است.
ممکن است همه ما این موضوع را متوجه شده باشیم که برخی از کسب و کارهای نوپا چندین برابر کسب و کارهای قدیمی و ریشه دار سودآوری داشتهاند. اصلی ترین دلیل این موضوع پتانسیل رشد و مقیاس پذیری آسان و ارزان استارتاپهای تکنولوژی محور است.
در نهایت این سرمایه گذاران خطرپذیر در استارتاپها دارای سهام ممتاز میشوند که اگر بعد از چند سال مایل باشند به دلایل متعدد میتواند سهام خود را بفروشند و از استارتاپ خروج کنند.
این اتفاق به ندرت و به علت عدم سوددهی استارتاپ اتفاق میافتد.
تاثیر و اهمیت استارتآپها در زندگی و اقتصاد کشورها
اگر نگاهی به کشوری پیشرفته مانند آمریکا بیاندازیم متوجه خواهیم شد که کارآفرینی مبتنی بر تکنولوژی و دانش، از دلایل اصلی اکوسیستم بالغ و پیشرفته این کشور در زمینه کارآفرینی است.
استارتاپها وظایف مهمی را در زمینه پیشرفت جوامع به دوش میکشند که نباید از کنار آنها ساده گذر کرد. این کسب و کارها دو دغدغه اصلی دارند: ارائه راه حلهای جدید برای مشکلات همیشگی بشر و اشتغال و کارآفرینی برای قشر جوان هر جامعه.
که ماحصل این دغدغهمندی رشد اقتصادی و بلوغ در جامعه کاری و دید جدید و نو است.
رایجترین روش جذب سرمایه استارتآپها؛ سرمایه گذاران خطرپذیر
با واگذاری بخشی از سهام استارتاپ که ممکن از ارقام متفاوتی از سوی سرمایه گذاران متفاوت باشد توافق صورت میگیرد.و این عدد و رقم بر اساس ارزشگذاری استارتاپ و رقم سرمایهگذاری شده مطرح میشود و به دلیلی که پیشتر گفتیم، یعنی ریسک بالای این مدل از سرمایهگذاری، با دریافت بخشی از سهام نوعی امتیاز مدیریتی و نظارت به سرمایهگذار اعطا میشود.
حال در مقایسه با مالک شرکت که سهام عادی را در اختیار داد، سرمایه گذار دارای سهام ممتاز استارتاپ به شمار میآید. در نتیجه سهام ممتاز برای سرمایهگذار نوعی حفاظت از سرمایه و اختیار و مدیریت را به دنبال دارد.
روشهای دیگر برای جذب سرمایه
در این قسمت میخواهیم به سایر روشهای جذب سرمایه اشاره کنیم.
۱٫تامین سرمایه از طریق سرمایه گذاری شخصی
راه اول راهی است که معمولا ابتدای راه اندازی استارتاپ استفاده میشود و آن استفاده از سرمایه شخصی بنیانگذار کسب و کار و در نهایت دریافت درآمد خود استارتاپ است.
معمولا این روش برای تامین مالی تمامی جوانب استارتاپ جوابگو نخواهد بود و مدیران کسب و کار بعد از مدتی، ناچار به بررسی راههای دیگر برای جذب سرمایه خواهند شد.
۲٫تامین مالی کسب و کار از طریق دوستان و آشنایان
ممکن است افرادی از خانواده و نزدیکان به علت علاقه شخصی به فرد و ایده او در ابتدای راه، بخشی از منابع مالی مورد نیاز کسب و کار را فراهم آورند ولی گفتنی است که به دلیل محدود بودن منابع مالی شخصی، باز هم امکان رشد چشمگیر کمتر میشود و عاقبت صاحب استارتاپ ناچار میشود به روشهای دیگر برای جذب سرمایه روی بیاورد.
۳٫ تامین مالی استارتآپ از طریق وام بانکی
این راه عموما از راههای دشوار برای تامین مالی استارتاپ به شمار میآید. پروسه طولانی فراهم کردن وثیقه و نبود سابقه برای استارتاپ و انواع و اقسام ریسک ها عملا این مسیر را فرساینده تر از حالت عادی جلوه میدهد.
اما بهتر است از مزایای این روش نیز چشم پوشی نکنیم. از جمله این مزایا میتوان به مالکیت تمام و کمال کسب و کار اشاره کرد که لزومی برای به اشتراک گذاری سهام و مالکیت استارتاپ وجود ندارد.
در این حالت صاحبین کسب و کار نوپا، پس از پرداخت بدهی خود به بانک مالکیت ۱۰۰ درصدی خود را حفظ میکنند.
در این مقاله ما در مورد سرمایه گذاری جسورانه یا خطر پذیر صحبت کردیم. همچنین روشهای دیگری از جمله تامین سرمایه از طریق سرمایه گذاری شخصی، تامین سرمایه از طریق دوستان و آشنایان و همچنین وام بانکی اشاره کردیم. اما برای رشد بهتر استارتاپها بهتر است که ما از طریق یک سرمایه گذار خطرپذیر استفاده کنیم. این نوع سرمایهگذارها به طور معمول با در نظر گرفتن KPIهای مناسب به رشد استارتاپها کمک میکنند. هاب به عنوان یک سرمایه گذار خطر پذیر آماده سرمایه گذاری بر روی استارتاپها و همچنین ایدهها نو و جذاب است. برای اطلاعات بیشتر شما میتوانید به سایت mcihub.ir مراجعه کرده و از آخرین دورهها برای جذب سرمایه گذاری مطلع شوید.